W czasach PRLu życie było szare i beznadziejne. Brakowało podstawowych produktów niezbędnych do życia, nie było papieru i podpasek. W telewizji i prasie funkcjonowały tylko oficjalne kanały informacyjne szerzące partyjną propagandę. Wiadomości braliśmy z Radia Wolna Europa i Głosu Ameryki. Podczas studiów sprzedawaliśmy literaturę tak zwanego "drugiego obiegu", czyli taką, która była objęta cenzurą i nie można było jej oficjalnie dystrybuować. Byliśmy zaangażowani także w Niezależne Zrzeszenie Studentów, czyli oddolną organizację studencką. Jednak najgorszy wtedy był brak perspektyw - zarówno ekonomicznych jak i politycznych. Nie było perspektywy ani poprawy standardu naszego życia, ani odzyskania wolności słowa.

W 1989 ludzie powszechnie zaangażowali się w czerwcowe wybory (pierwsze częściowo wolne). Mimo tego komuniści mieli mieć zagwarantowaną większość sejmową. Jednak nie udało się utworzyć rządu i premierem został nikomu nieznany Mazowiecki, członek opozycji. Dowiedzieliśmy się o tym w specyficznych okolicznościach, bo podczas naszej podróży poślubnej w polskie góry. Cały pociąg dyskutował o nowym premierze z Solidarności i o słabości komunistów. Podczas tej podróży dotarła do nas też informacja o zburzeniu muru berlińskiego. Od razu zaczęły pojawiać różnorodne (teraz dla nas oczywiste) produkty w sklepach. Jednocześnie dramatycznie spadła wartość polskiego pieniądza i praktycznie nic nie można było w sklepach kupić.

Przeprowadzka do UK była dla nas decyzją trudną, ale konieczną. Po otworzeniu granic zaważyliśmy, że w Europie Zachodniej wszystko wygląda lepiej i tylko tam możemy zacząć godnie żyć. Tylko tam nasza praca będzie dobrze opłaca i uda nam się zapewnić dzieciom odpowiednie warunki do rozwoju.

Odzyskanie wolności zmieniło nasz życie o 180 stopni. Wróciła nadzieja, otworzyły się granice, cały świat stał dla nas otworem, otarcie na produkty i kulturę zachodnią. Nie byliśmy niczym skrępowani. Doświadczyliśmy też dużego skoku materialnego. Powoli bogaciliśmy się materialnie. Stopniowo mogliśmy zacząć wyjeżdżać za granicę, kupić samochód.
W 2019 roku 1989 rok uczy nas dbania o wolność i tego, że wszystko jest możliwe, wszystko można zmienić. Nawet największe zło można pokonać.
Powinniśmy o tym pamiętać, musimy uczyć tego młodsze pokolenie na lekcjach historii.

[In times of the PRL, life was gray and hopeless. There were no basic products necessary for life, no paper and sanitary napkins. Only official news channels propagating party propaganda functioned on television and in the press. We took news from Radio Free Europe and Voice of America. During our studies, we sold the literature of the so-called "second circulation", i.e. one that was censored and could not be officially distributed. We were also involved in the Independent Students' Union, a grassroots student organization. However, the worst was the lack of perspectives - both economic and political. There was no prospect of improving the standard of our lives, nor regaining freedom of speech. In 1989, people were widely involved in the June elections (the first partly free). Despite this, the communists were to be guaranteed the majority of the Sejm. However, it was not possible to form a government and Prime Minister Mazowiecki, a member of the opposition, was unknown to anyone. We learned about it in specific circumstances, because it happened during our honeymoon trip to the Polish mountains. The entire train was discussing the new premiere of Solidarity and the weakness of the communists. During this trip, information about the destruction of the Berlin Wall came to us. Immediately various products (now obvious to us) appeared in stores. At the same time, the value of Polish money fell dramatically, and practically nothing could be bought in stores. Moving to the UK was a difficult but necessary decision for us. After opening the borders, we assumed that in Western Europe everything looks better and only there can we start living with dignity. Only there will our work pay off well and will we be able to provide the children with appropriate conditions for development. The recovery of freedom changed our lives by 180 degrees. Hope has returned, the boundaries have opened, the whole world has opened up for us, rubbing on products and Western culture. We were not embarrassed. We also experienced a large material jump. We were slowly getting rich materially. Gradually, we could start to go abroad, buy a car. In 2019, 1989, we are taught to care for freedom and that everything is possible, everything can be changed. Even the greatest evil can be overcome. We should remember this, we must teach this to the younger generation in history lessons.
Google Translation]